Paano Kumilos Kapag Dinatnan ng Sakit (bahagi 1 ng 2): Pagtitiis sa Pagdurusa Gamit ang Pasensya
Paglalarawanˇ: Walang karamdaman o pinsala ang dadapo sa isang tao nang walang pahintulot ng Diyos.
- Ni Aisha Stacey (© 2009 IslamReligion.com)
- Nailathala noong 24 Aug 2020
- Huling binago noong 02 Dec 2013
- Nag-print: 3
- Tumingin: 4,657
- Nag-marka: 0
- Nag-email: 0
- Nag-komento: 0
Bago pag-usapan ang tungkol sa kung paano kumilos ang isang mananampalataya kapag may sakit o nasaktan, mahalagang maunawaan kung ano ang itinuturo sa atin ng Islam tungkol sa buhay ng mundong ito. Ang ating pag-iral dito sa mundo ay isang pansamantalang pamamahinga, patungo sa daan sa ating totoong buhay sa Kabilang Buhay. Ang Paraiso o Impiyerno ay ang magiging permanenteng tirahan natin. Ang mundong ito ay isang lugar ng pagsubok at pagsusulit. Nilikha ito ng Diyos para sa atin, para sa ating kasiyahan, ngunit ito ay isang lugar na higit pa sa mga makamundong kasiyahan. Dito kung saan natin natutupad ang ating tunay na layunin; nabubuhay tayo batay sa pagsamba sa Diyos. Tumatawa tayo, naglalaro, umiiyak tayo at nakakaramdam tayo ng pighati ng puso at kalungkutan, ngunit ang bawat kundisyon at bawat emosyon ay mula sa Diyos. Tumutugon tayo nang may pasensya at pasasalamat at umaasa sa walang hanggang gantimpala. Natatakot tayo sa walang hanggang parusa at alam nang may katiyakan na ang Diyos ang pinagmulan ng lahat ng habag at buong kapatawaran.
“Ano ba ang buhay sa mundong ito, maliban sa paglilibang at paglalaro? Datapuwa’t katotohanan, ang Tahanan ng Kabilang Buhay; ito ang tunay na buhay (alalaong baga, ang walang hanggang buhay na hindi magmamaliw), kung kanila lamang nalalaman.” (Quran 29:64)
Hindi tayo nilikha ng Diyos at pagkatapos ay pinabayaan tayo sa mga kasiyahan at pagsubok sa buhay; sa halip ay nagpadala Siya ng mga Sugo at mga Propeta upang turuan tayo at mga Aklat ng paghahayag upang gabayan tayo. Binigyan din Niya tayo ng hindi mabilang na mga pagpapala. Ang bawat pagpapala ay ginagawa ang buhay na kahanga-hanga at kung minsan ay napagtitiisan. Kung titigil tayo sandali at pagninilayan ang ating pag-iiral, ang mga pagpapala ng Diyos ay maliwanag. Pansinin ang pag-ulan na pumapatak sa labas, ramdamin ang hapdi ng sikat ng araw sa iyong walang takip na balat, hawakan ang iyong dibdib at pakiramdaman ang malakas na tibok ng iyong puso. Ito ang mga pagpapala mula sa Diyos at dapat tayong magpasalamat para dito, kasama na ang ating mga tahanan, ating mga anak, at ating kalusugan. Gayunpaman sinabi sa atin ng Diyos, na susubukan tayo, sabi Niya,
“ At katiyakang kayo ay Aming susubukan sa mga bagay na tulad ng pangamba at pagkagutom, ang ilan ay pagkalugi sa hanapbuhay, pagkawala ng buhay at bunga (ng inyong pinaghirapan), datapuwa’t magbigay ng magandang balita sa mga mapagpasensya.” (Quran 2:155)
Pinayuhan tayo ng Diyos na magtiyaga sa ating mga pagsubok at pagdurusa. Gayunpaman, mahirap ito nang walang pag-unawa na ang lahat ng nangyayari sa mundong ito ay nangyayari sa pamamagitan ng pahintulot ng Diyos. Walang dahon na bumagsak mula sa isang puno nang walang pahintulot ng Diyos. Walang negosyo na nalugi, walang pag-bundol sa kotse, at walang pagsasamang (mag-asawa) na nagtatapos nang walang pahintulot ng Diyos. Walang karamdaman o pinsala ang dadapo sa isang tao nang walang pahintulot ng Diyos. May kapangyarihan Siya sa lahat ng bagay. Ginagawa ng Diyos ang ginagawa Niya para sa mga kadahilanan na minsan ay hindi natin nauunawaan at sa mga kadahilanan na malinaw o hindi maliwanag. Gayunpaman, ang Diyos, sa Kanyang walang hanggan na karunungan at awa ay nais lamang kung ano ang pinakamainam para sa atin. Sa huli, ang pinakamabuti para sa atin ay buhay na walang hanggan sa isang lugar na walang hanggan, ang Paraiso.
“Ang kanilang Panginoon ay nagbibigay sa kanila ng masayang balita ng isang Habag mula sa Kanya, at Siya ay nalulugod (sa kanila), at sasakanila ang Halamanan (Paraiso) na naririto ang walang hanggang ligaya.” (Quran 9:21)
Sa harap ng bawat pagsubok, ang isang mananampalataya ay dapat malaman na ang Diyos ay hindi nagkakaloob sa kanya ng anupaman kung hindi mabuti para sakanya. Ang kabutihan ay maaaring kabilang sa mga kasiyahan sa mundong ito o maaaring ito ay sa kabilang buhay. Si Propeta Muhammad (sumakanya nawa ang kapayapaan at pagpapala) ay sinabi, “Napakaganda ng mga bagay para sa mananampalataya, sapagkat ang lahat ng kanyang mga gawain ay mabuti. Kung may isang magandang mangyari sa kanya, nagpapasalamat siya rito at ito ay magiging mabuti para sa kanya. Kung may masamang mangyari sa kanya, nagtitiis siya mula rito at ito ay magiging mabuti rin para sa kanya.”[1] Sinusubukan tayo ng Diyos sa pamamagitan ng mga pagsubok at pagdurusa sa buhay, at kung magtitiyaga tayo ay makakakuha tayo ng malaking gantimpala. Sa pamamagitan ng pagbabago ng mga sitwasyon at mga pagsubok sinusubukan ng Diyos ang ating antas ng pananampalataya, pinatataas ang ating kakayahang maging mapagpasensya at matanggal ang ilan sa ating mga kasalanan. Ang Diyos ay mapagmahal at nakakaalam ng lahat at mas kilala tayo kaysa sa ating mga sarili. Hindi natin maaabot ang Paraiso nang wala ang Kanyang awa at ang Kanyang awa ay makikita sa mga pagsusulit at pagsubok sa buhay na ito.
Ang buhay ng mundong ito ay panlilinlang lamang. Ang pinaka-kapaki-pakinabang na bagay sa atin ay ang mga mabubuting gawa na nagawa natin. Ang mga pamilya ay isang pagsubok, sapagkat sinabi ng Diyos na maaaring iligaw nila tayo, ngunit maaari rin silang maging dahilan para makarating sa Paraiso. Ang yaman ay isang pagsubok; ang pag-iimbak nito ay gagawin tayong sakim at kuripot, ngunit ang pamamahagi nito at paggamit nito upang makinabang ang mga nangangailangan ay maaaring magpalapit sa atin sa Diyos. Ang kalusugan ay isang pagsubok din. Ang mabuting kalusugan ay magbibigay sa atin ng pakiramdam na wala na tayong pangangailangan sa Diyos, ngunit ang masamang kalusugan ay isang paraan upang magpakumbaba tayo at pilitin tayong umasa sa Diyos. Kung paano ang reaksyon ng isang mananampalataya sa mga kalagayan ng buhay ay napakahalaga.
Ano ang mangyayari kung ang mga kasiyahan sa buhay na ito ay biglang naging mga pagdurusa? Paano dapat kumilos ang isang tao kapag dinapuan ng sakit o pinsala? Siyempre, tinatanggap natin ang ating kapalaran at sinisikap na pasanin ang sakit, kalungkutan, o pagtitiis nang may pasensya dahil alam natin nang may katiyakan na ito ay kalooban ng Diyos at ito ay magdadala ng labis na kabutihan. Sinabi ni Propeta Muhammad (sumakanya nawa ang kapayapaan at pagpapala), “Walang sakuna o sakit na dinaranas ng isang Muslim, walang pagkabalisa o kalungkutan o pinsala o kagipitan- ni kahit isang tinik na tumusok sa kanya - maliban na ang Diyos ay mag-aalis ng ilan sa kanyang mga kasalanan dahil doon.”[2] Gayunpaman, tayo ay hindi perpektong mga tao. Mababasa natin ang mga salitang ito, maiintindihan din natin ang damdamin, ngunit ang pakikitungo nang may pagtanggap ay napakahirap. Mas madali pa ang dumaing at umiyak sa ating sitwasyon, ngunit ang ating Pinakamahabagin na Diyos ay nagbigay sa atin ng malinaw na mga alituntunin at ipinangako sa atin ang dalawang bagay, kung sasamba tayo sa Kanya at susundin ang Kanyang patnubay ay gagantimpalaan tayo ng Paraiso at pagkatapos ng paghihirap ay kaginhawaan.
“Katotohanan! Sa bawat kahirapan ay may kaginhawan.” (Quran 94:5)
Ang isang mananampalataya ay obligadong pangalagaan ang kanyang katawan at isipan, samakatuwid ang pagsisikap na mapanatili ang mabuting kalusugan ay mahalaga. Gayunpaman, kapag dinapuan ng sakit o pinsala, mahalaga na sundin ang patnubay ng Diyos. Ang isang mananampalataya ay dapat humingi ng tulong medikal at gawin ang lahat ng kanyang makakaya upang malunasan o gumaling, ngunit sa parehong oras dapat siyang humingi ng tulong sa pamamagitan ng panalangin, pag-alaala sa Diyos at mga gawaing pagsamba. Ang Islam ay isang balanse na paraan ng pamumuhay, ang parehong pisikal at espirituwal na kalusugan ay magkasama. Sa ikalawang bahagi, masusuri natin nang mas detalyado ang mga hakbang na dapat gawin kapag dinapuan tayo ng sakit o pinsala.
Paano Kumilos Kapag Dinatnan ng Sakit (bahagi 2 ng 2): Walang Hanggan ang Awa ng Diyos
Paglalarawanˇ: Ang mga mapapakinabangang mga hakbang na dapat gawin kapag dinapuan ng sakit o kapinsalaan.
- Ni Aisha Stacey (© 2009 IslamReligion.com)
- Nailathala noong 24 Aug 2020
- Huling binago noong 04 Oct 2009
- Nag-print: 3
- Tumingin: 5,601
- Nag-marka: 0
- Nag-email: 0
- Nag-komento: 0
Sa Unang Bahagi ay tinalakay natin ang pagtitiis sa mga pagsubok at pagsusulit at pag-unawa na walang nangyayari nang walang pahintulot ng Diyos.
“At Siya ang nag-aangkin ng mga susi ng Ghaib (lahat ng bagay na nakalingid), walang sinuman ang nakakaalam ng mga ito maliban sa Kanya. At talastas Niya kung anuman ang nasa kalangitan at nasa karagatan; wala ni isa mang dahon ang malalaglag nang hindi Niya batid. wala ni isa mang butil sa kadiliman ng kalupaan, gayundin ang anumang bagay na sariwa o tuyo, na hindi nakatala sa isang Maliwanag na Talaan.” (Quran 6:59)
Kapag ang sakit o pinsala ay sumapit sa mga kadahilanang maaaring hindi maliwanag, o marahil ay higit pa sa ating mga pag-unawa. Gayunpaman ang Diyos ay nais lamang ang mabuti para sa sangkatauhan. Kaya't makatitiyak tayo na may malaking karunungan sa likod ng pagdurusa at binibigyan tayo nito ng pagkakataong magkaroon ng isang mas malapit na kaugnayan sa Diyos. Bilang mga tao, siyempre mayroon tayong malayang kalooban at malayang pumili ng ating sariling landas ng pagkilos sa anumang naibigay na sitwasyon, ngunit ang pinakamagandang reaksyon ay ang pagtitiis at pagtanggap.
Si Propeta Muhammad (sumakanya nawa ang kapayapaan at pagpapala) ay ipinapaalam sa atin na susubukan tayo, alinsunod sa antas ng ating pananampalataya na ang pinakamaliit na kabutihan na magmumula o makukuha mula sa mga pagsubok na ito ay paglilinis sa mga kasalanan. Sinabi niya, ang isang tao ay susuriin alinsunod sa antas ng kanyang pagpupursige sa relihiyon, at ang mga pagsubok ay patuloy na nakakaapekto sa isang alipin ng Diyos hanggang sa siya ay iwang lumalakad sa ibabaw ng mundo na walang bahid ng kasalanan.[1]
Kapag ang sakit o pinsala ay dumating sa atin natural lang na matakot. Sa mga oras na maaari tayong makaramdam ng sama ng loob, nagtataka kung bakit pinahintulutan ito ng Diyos na mangyari. Nagtatanong at nagrereklamo tayo, ngunit wala talaga itong gagawin maliban sa pagbibigay sa atin ng kalungkutan o pagdurusa. Ang Diyos, sa Kanyang walang hanggan na karunungan at awa ay nagbigay sa atin ng malinaw na mga patnubay tungkol sa kung paano kumilos kapag dinapuan ng sakit o pinsala. Kung susundin natin ang mga patnubay na ito posible na malampasan ang mga pagdurusa nang madali at maging mapagpasalamat pa. Kapag dinapuan ng sakit o pinsala, ang isang mananampalataya ay ibinibigay ang kanyang tiwala sa Diyos, nagpapahayag ng pasasalamat sa anumang kundisyon na ipinasiya ng Diyos para sa kanya, at humihingi ng tulong medikal.
Ang panggagamot gamit ang medisina ay pinahihintulutan sa Islam at ang paghingi ng tulong medikal ay hindi nagpapabaya o sisirain ang ideya na ilagay ang tiwala sa Diyos. Nilinaw ito ni Propeta Muhammad nang sinabi niya, "Walang sakit na itinakda maliban na mayroon itong lunas.”[2] Ang isang mananampalataya ay maaaring pumunta sa isang doktor para sa pagpapagamot ng mga sakit at kapinsalaan. Maaari siyang pumunta upang maghanap ng dyagnosis (pagsusuri) at isang lunas para sa mga sakit sa isip o mga kondisyon sa emosyon. Gayunpaman may ilang mga maliit na kondisyon, kasama na ang isang lunas ay hindi maaaring hanapin sa isang bagay na ipinagbabawal, tulad ng alkohol. Sa huli ang Diyos ay hindi naglalagay ng gamot sa isang bagay na ipinagbabawal niya.
Hindi pinapayagan na maghanap ng isang lunas mula sa mga manghuhula at iba pang mga arbularyo o mga kauri nito. Ang mga taong ito ay nagsasabing mayroong kaalaman sa mga hindi nakikita, na hindi posible at sinusubukan lamang nilang gamitin ang mga tao at iligaw sila mula sa Isang Tunay na Diyos. Ipinagbawal din ng Diyos ang paggamit ng mga anting-anting na pang pasuwerte o panlaban sa sakit. Lahat ng kapangyarihan at buong lakas ay nagmula sa Diyos lamang. Ang pagtawag sa isang tao o isang bagay bukod sa Diyos na pagalingin tayo o panatilihing ligtas tayo ay isang napaka-seryosong kasalanan.
Habang naghahanap ng gamot o lunas sa pisikal na mundong ito mahalaga na humingi din ng lunas sa pamamagitan ng mga espirituwal na remedyo. Ang unang bagay na dapat gawin ay ang pag-iisip ng positibo tungkol sa Diyos, siguraduhin ang iyong paniniwala sa Kanya, at pagnilayan ang Kanyang mga pangalan at katangian. Siya ang Pinaka-Maawain, ang Pinaka-Mapagmahal, at ang Pinaka-Marunong. Pinapayuhan tayong tawagin Siya sa pamamagitan ng mga pangalang naaangkop sa ating mga pangangailangan.
“At (ang lahat) ng Pinakamagagandang Pangalan ay angkin ni Allah, kaya’t Siya ay tawagin ninyo sa mga Pangalang yaon.” (Quran 7:180)
Hindi tayo pinabayaan ng Diyos sa mga pagsubok, pagsusulit at pagdurusa sa mundong ito, binigyan tayo ng gabay at ang pinakamalakas na sandata laban sa pagdurusa at pagkabalisa - ang Quran, ang mga salita ng pag-alaala at pagsusumite, at panalangin.[3] Habang umuusbong sa ika-21 na siglo nagsimula tayong umasa sa tulong medikal sa halip na ang mapananaligang espirituwal na mga remedyo, gayunpaman ang paggamit sa dalawa, ng sabay ay madalas na epektibo, mabilis at mabisa. Minsan ang mga sakit ay nagpapatuloy, kung minsan ang mga pinsala ay nagiging talamak, ngunit kung minsan ang sakit sa kalusugan ay maaaring magdulot ng malaking espirituwal na pananaw.
Gaano kadalas na naririnig natin ang mga taong may malubhang mga sakit o kakila-kilabot na kapansanan na nagpapasalamat sa Diyos sa kanilang mga kondisyon, o nagpapahayag na ang sakit at pagdurusa ang nagdala ng mga pagpapala at kabutihan sa kanilang buhay? Kapag nadarama nating nag-iisa at nababalisa, ang Diyos lamang ang ating makakapitan. Kapag ang sakit at pagdurusa ay hindi na makayanan, kapag walang naiwan kundi takot at paghihirap, dito na natin inaabot ang isang bagay na maaaring magdulot ng kaligtasan - ang Diyos. Ang kumpleto at lubos na pagtitiwala at buong pagtalima sa kalooban ng Diyos ay nagdudulot ng kagalakan at kalayaan na kilala bilang ang tamis ng pananampalataya. Ito ay kapayapaan at katahimikan at pinapayagan nito na tanggapin ng isang tao ang lahat ng mga kundisyon na ibinibigay ng mundong ito, mabuti, masama, pangit, masakit, nakababahala at kasiyahan.
Sa wakas mahalagang maunawaan na ang mga sakit at pinsala ay maaaring paraan ng Diyos na linisin tayo. Bilang tao hindi tayo perpekto, nagkakamali tayo, gumagawa ng masasama, at sadyang suwail sa mga utos ng Diyos.
“Anumang kamalasan ang sumapit sa inyo; ito ay dahilan sa anumang ginawa ng inyong mga kamay, at sa maraming (kasalanan) Siya ay lubhang nagpapatawad.” (Quran 42:30)
Ang awa ng Diyos ay hindi dapat maliitin. Pinapayuhan Niya tayong humingi ng kapatawaran mula sa Kanya. Ipinaalala sa atin ni Propeta Mohammad (sumakanya nawa ang kapayapaan at pagpapala na naghihintay ang Diyos sa atin na bumaling sa Kanya. Sa huling bahagi ng gabi, kung saan ang kadiliman ay laganap nang labis sa buong lupain, ang Diyos ay bumababa sa pinakamababang langit at tinatanong ang Kanyang mga alipin. "Sino ang nananalangin sa Akin at Aking tutugunan? Sino ang humihingi ng anumang bagay sa Akin na maaari kong ibigay sa kanya? Sino ang humihiling ng kapatawaran sa Akin upang mapatawad ko siya?”[4]
Kadalasan ang kamalasan, sakit, at pagdurusa ay nangyayari dahil sa ating sariling mga kagagawan. Pinipili nating gumawa ng kasalanan, ngunit nililinis tayo ng Diyos sa pamamagitan ng pagkawala ng kayamanan, kalusugan o mga bagay na mahal natin. Minsan ang pagdurusa ngayon, sa mundong ito ay nangangahulugan na hindi na tayo magdurusa magpakailanman, kung minsan ang lahat ng sakit at pagkabalisa ay nangangahulugan na magdudulot ito na makakarating tayo sa isang mas mataas na lugar sa Paraiso.
Alam ng Diyos ang karunungan sa likod kung bakit nangyayari ang mga magagandang bagay sa masasamang tao, o kung bakit nangyayari ang masamang bagay sa mabubuting tao. Sa pangkalahatan, ang anumang dahilan na magpapabaling sa atin sa Diyos ay mabuti. Sa mga panahon ng krisis ang mga tao ay mas malapit sa Diyos, samantalang sa mga oras ng kaginhawaan ay madalas nating nakakalimutan kung saan nagmumula ang kaginhawaan. Ang Diyos ang Tagapagbigay at Siya ang Pinaka-Mapagbigay. Nais ng Diyos na gantimpalaan tayo ng buhay na walang hanggan at kung ang sakit at pagdurusa ay magsisigurado sa atin sa Paraiso, kung gayon ang sakit sa kalusugan at pinsala ay isang pagpapala. Sinabi ni Propeta Muhammad, "Kung nais ng Diyos na gumawa ng mabuti sa isang tao, binibigyan Niya siya ng mga pagsubok.”[5]
Kapag dumapo ang sakit, ang pinakamagandang gawin ay pasalamatan ang Diyos, subukang maging malapit sa Kanya at humingi ng tulong medikal at bilangin ang mga biyayang ipinagkaloob sa atin.
Magdagdag ng komento